19.05.201590 lat Polski w Konwencji Metrycznej, 55 lat układu SI
90 lat Polski w Konwencji Metrycznej
W 2015 roku przypada 90 rocznica przystąpienia Polski do Konwencji Metrycznej, czyli pierwszego na świecie porozumienia, zmierzającego do ujednolicenia systemu metrycznego. 18 marca 1925 r. przyjęto ustawę w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do międzynarodowej konwencji metrycznej, podpisanej w Paryżu 20 maja 1875 r.
Tak wtedy, jak i dzisiaj jednolitość miar i wymaganą dokładność zapewnia w Polsce Główny Urząd Miar. Odbywa się to przede wszystkim poprzez realizację, utrzymywanie wzorców pomiarowych i rozpowszechnianie jednostek miar (SI). Aktualnie, w ramach przynależności do Konwencji państwa członkowskie pracują nad doskonaleniem systemu metrycznego i spójnością pomiarową, m.in. przez porównania wzorców oraz porozumienia w sprawie wzajemnego uznawania wzorców jednostek miar oraz świadectw wzorcowania i pomiarów, wydawanych przez krajowe instytucje metrologiczne.
55 lat z Międzynarodowym Układem Jednostek Miar SI
Z 90-leciem przystąpienia naszego kraju do Konwencji Metrycznej w zrozumiały sposób łączy się przypadająca w tym roku 55. rocznica zatwierdzenia przez Generalną Konferencję Miar (CGPM) Międzynarodowego Układu Jednostek Miar (SI). Jest on stworzony w oparciu o metryczny system miar. Polska przyjęła układ SI w 1966 r.
Obecnie układ SI zawiera 7 jednostek podstawowych: metr, kilogram, sekunda, amper, kelwin, kandela, mol. Warto przypomnieć, że kiedy w 1960 r. zatwierdzano układ SI, tworzyły go jednostki starego układu MKS (metr, kilogram i sekunda), a także dołączone w 1954 r. amper, kelwin i kandela. W 1971 r. do klasy jednostek podstawowych włączono również mol. Od pewnego czasu toczą się prace nad redefinicją wybranych jednostek SI. Chodzi o redefinicję kilograma, ampera, kelwina i mola. Jednostki te zostaną powiązane z dokładnymi wartościami liczbowymi, odpowiednio: stałej Plancka (h), elementarnego ładunku (e), stałej Boltzmanna (kB) oraz stałej Avogadra (NA). Metrologia staje więc przed perspektywą znaczącej zmiany i przejściem od wzorców, jako fizycznych obiektów, do wzorców opartych na zjawiskach fizycznych.